Firanki żakardowe – ponadczasowy element dekoracyjny okien
|
Na początku XIX wieku francuski tkacz – wynalazca zastosował w maszynie tkackiej nowe rozwiązanie, które pozwoliło na tkanie materiałów wielobarwnych i o skomplikowanych wzorach. Tak rozpoczęła się epoka tkanin żakardowych, bez których nasze otoczenie znacznie straciłoby na kolorycie.
Na czym polega działanie maszyny żakardowej?
Konstruktorem nowej maszyny był Joseph Maria Jacquard. Jego rozwiązanie techniczne zakładało wykorzystanie wzorów nanoszonych na karty perforowane, które sterowały tworzeniem przesmyku, czyli podnoszeniem nitek osnowy. Każdy otwór w karcie kierował zaczepem, który wybierał nitkę w odpowiednim kolorze dla tkanego wzoru. Jeśli interesuje Cię ten temat, sprawdź https://meblewdomu.pl/
Można założyć się o każde pieniądze, że nasze dzieciaki tkwiące nosami w komputerach i smartfonach nie maja pojęcia kim był Jacquard, a to właśnie jego tkacki wynalazek jest prekursorem programowania komputerów. Karta perforacyjna sterująca procesem tkania wzoru była pierwszym programem zastosowanym na świecie.
W ulepszaniu wynalazku mają udział również Polacy. W 1896 roku Jan Szczepanik zastąpił zwykłe karty perforowane kartami fotoelektrycznymi – dokładne i szybkie w przygotowaniu karty wykonane metodą fotografii całkowicie wyparły karty Jacquarda; proces tkania na maszynach żakardowych stał się szybszy i tańszy, a wynalazek Szczepanika został opatentowany w wielu krajach.
Firanki żakardowe – charakterystyka
Są to tkaniny wykonywane z różnych surowców: poliestru, bawełny, jedwabiu, lnu. Tkanina żakardowa charakteryzuje się wielkoformatowymi, często bardzo bogatymi, rozbudowanymi wzorami czy ornamentami. Mogą być one jedno kolorowe lub wielobarwne. Jeśli białe żakardowe firanki mają dodatek nitki srebrnej lub złotej, wówczas określane są mianem brokatu.
Żakard z wzorem jednostronnym nazywa się tkaniną strukturalną
Współczesne maszyny żakardowe programowane są komputerowo. Nieograniczona wielość kombinacji przekłada się na nieskończoną ilość wzorów, jakie można uzyskać na krosnach żakardowych. Dzięki temu żakardowe firanki to świat bogaty w formy, kolory, tekstury, a pojawianie się wciąż nowych wzorów sprawia, że dostosowując się do trendów i gustów żakard jest wciąż modny.
Jak dbać o firanki żakardowe?
Aby firana długo zachowała swoje pierwotne właściwości należy o nią dobrze dbać. Nie jest to ani trudne, ani kosztowne, ale wymaga systematyczności.
Firanki żakardowe z biegiem lat starzeją się i mogą żółknąć. Szczególnie narażone są na to tkaniny zwierające nitki pochodzenia naturalnego. Jeśli więc chcemy cieszyć się nieskazitelną bielą przez długie lata wybierzmy firanki żakardowe z poliestru.
Firany działają jak filtr powietrza i zatrzymują na swojej powierzchni dużo kurzu – konieczne jest pranie kilka razy do roku. Firanki żakardowe prać można ręcznie lub w pralce w wodzie o temperaturze nie większej, jak 30 stopni Celsjusza.
Do prania można użyć zwykłych płynów czy proszków lub specjalnych środków do firan. Nie wolno stosować silnych wybielaczy – przy zażółceniach lepiej wymoczyć firankę w wodnym roztworze sody oczyszczonej.
Poliestrowe firanki żakardowe nie wymagają prasowania – po upraniu i odcieknięciu jeszcze mocno wilgotne można rozwiesić na oknie i tam pozwolić im doschnąć.
Jeśli firana wymaga prasowania, trzeba robić to bardzo ostrożnie. Najpierw wykonać próbę na brzegu firanki, a potem prasować po lewej stronie.
Usuwanie zabrudzeń czy plam należy przeprowadzać ostrożnie, bez użycia chemii. Woskowe plamy zamrozić w zamrażarce (cała firana musi się tam znaleźć), po czym wykruszyć czy zeskrobać. Plamy z soków, pyłków kwiatowych czy silne zabrudzenia trzeba zaprać, ale bez pocierania. Można spróbować wyczyścić je spirytusem: delikatnie nanieść go na powierzchnię tkaniny i bardzo lekko przetrzeć wacikiem kosmetycznym.
Nadesłał:
slawek
|
