Konieczność ich poniesienia nie powinna być więc postrzegana jako finansowy balast i zbędny wydatek, lecz jako szansa na późniejszą redukcję całkowitych kosztów naprawy.

Zanim omówimy tutaj cele i poszczególne etapy całkowite diagnostyki budowlanej, trzeba tu przypomnieć dwie ważne konkluzje:

• Teoretyczne podstawy transportu wilgoci nie zostały jeszcze do - statecznie zbadane i rozwinięte. Jak do tej pory nie udały się próby przeniesienia kompletnej teorii kapilarnego transportu wody na praktyczne warunki panujące w rzeczywistych budowlach. Największy problem polega na uwzględnieniu zewnętrznych i wewnętrznych czynników wpływających na kapilarne przewodnictwo w niejednorodnym, obciążonym (zanieczyszczonym) solami murze.

• Z powodu kompleksowości zagadnienia i wielostronności potencjalnych czynników, działających w obciążonym wilgocią i solami murze, w przeszłości zawsze sprawiało problemy rozwinięcie jednolitego, uniwersalnego zbioru reguł dotyczących omawianej problematyki. Nie istnieje więc żadna systematyka kompleksowej diagnostyki budowlanej w tym zakresie, czy to w formie wskazówek, przepisów, czy podręcznika.

Z tego też powodu WTA podejmuje od początku lat dziewięćdziesiątych wysiłki, zmierzające do opracowania instrukcji, której celem byłoby udzielenie inwestorom pomocy w podjęciu właściwych decyzji o do działai1 naprawczych, przedstawienie metod diagnostyki budowlanej. wskazanie schematu działania dla właściwego rozpoznania i oceny stanu budynku i jego uszkodzeń, i tym samym stworzenie solidnych podstaw i wykonanie niezbędnej pracy wstępnej dla fachowego zaplanowania naprawy.

Najpierw konieczne jest dokonanie wstępnych oględzin, które pozwolą na wstępne określenie niezbędnych do przeprowadzenia badań. Na podstawie tego można oszacować i skalkulować koszty przeprowadzenia badania i diagnozy. Następnie przeprowadza się inwentaryzację obiektu, opis jego stanu technicznego i analizą uszkodzeń: sporządza się fotografie i rysunki budynku oraz jego uszkodzeń, przeprowadza na miejscu proste badania. Analiza stanu i jego uszkodzeń może obejmować jeden lub więcej spisów, przeprowadzanych z różnych punktów widzenia (uszkodzenia - opis i analiza, materiały budowlane - inwentaryzacja istniejącego stanu rzeczy). Często wystarczy już szkicowe albo fotograficzne ujęcie obszarów uszkodzeń, zaznaczenie obszarów zawilgoceń albo wykwitów solnych. Obok wizualnej oceny powinny zostać przeprowadzone na miejscu proste badania. Inwentaryzacja i opis stanu technicznego oraz analiza uszkodzeń jest wraz z anamnezą ważną przesłanką dla zaplanowania badań. Anamneza dostarcza przy tym ważnych wskazówek i informacji co do historii budynku. W celu jej ustalenia można wykorzystać: archiwalia, dokumenty budowy, rysunki i materiał zdjęciowy, rachunki, historię użytkowania budynku, literaturę itp.

Artykuł został opracowany przez firmę Futuro – metody osuszania ścian fundamentowych.