2012-02-27
Wiek XVIII był w dziejach sztuki pierwszym okresem, w którym twórczość wyzwalała się z więzów uprzedzeń. Malarze nie musieli już wyrażać wierzeń religijnych, ani odtwarzać przyrody, ani rozwiązywać problemów przestrzeni.

Okres ten zapoczątkował styl zwany rokoko którego funkcja ograniczała się głownie do dekoracji. Malarstwo ścienne rozwijało się na dworach królewskich we Francji, Hiszpanii również w we Włoszech oraz Niemczech. Jednak Francja była największy ośrodkiem kultury dworskiej gdzie styl ten rozkwitł najbardziej. Na początku XVIII w. monumentalny, pompatyczny styl Ludwika XIV ustąpił miejsca lżejszym formom stylu, natomiast za panowania Ludwika XV ukształtowała się we Francji sztuka rokokowa (styl Ludwika XV) w której doszły do głosu tendencje antyklasyczne, będące odbiciem nowych wówczas form życia dworskiego. Zmysłowość, intymność, sentymentalizm i dążenie do wygody i luksusów określały najogólniej charakter tej schyłkowej kultury i sztuki dworskiej. Antoine Watteau najwybitniejszy artysta tego okresu przedstawia dworzan w jednym z najsłynniejszym z jego dzieł pt. "Odjazd na Cyterę" w rzeczywistości przedstawiających powrót kochanków z wyspy miłości po założeniu ślubowań w przybytku Wenery. Elegancki, sztuczny, trochę smutny "Odjazd na Cyterę" daje stosunkowo jeszcze różowy wizerunek osiemnastowiecznych kół towarzyskich .W jednym z ostatnich obrazów Watteau "Szyld salonu sztuki Gersainta" widzimy to samo towarzystwo , wszakże już nie zajęte igraszkami miłosnymi , ale uważnie oglądające obrazy i artystyczne przedmioty w sklepie przyjaciela Watteau, Gersainta, dla którego ten szyld został namalowany.

Nadesłał: Sgraffito Artmur http://www.artmur.com.pl