Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów w ciągu ostatnich trzech dekad liczba nowych zachorowań na nowotwory układu krwiotwórczego i chłonnego w Polsce wzrosła ponad dwukrotnie. Jednocześnie dokonał się istotny postęp w diagnostyce i leczeniu nowotworów hematologicznych, który wpłynął na poprawę wyników leczenia, wydłużenie  długości życia osób chorych. Te dwa czynniki spowodowały wzrost zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne w zakresie hematologii, a co za tym idzie coraz większe koszty leczenia.  Potrzebne stało się przygotowanie modelu opieki, który będzie opierał się na krajowych wytycznych postępowania diagnostyczno-terapeutycznego dostosowanych do uwarunkowań społecznych, organizacyjnych i ekonomicznych Polski.

Wierzymy, że dzięki dialogowi oraz integracji środowiska, możliwe jest tworzenie coraz lepszych rozwiązań w systemie ochrony zdrowia – mówi Dr Małgorzata Gałązka-Sobotka, Dyrektor Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego i dodaje – dlatego bardzo ważnym elementem projektu będą konsultacje i debaty z udziałem szerokiego grona interesariuszy systemu. W tym projekcie stale współpracujemy z przedstawicielami środowiska klinicznego, przeprowadziliśmy także, razem z Fundacją Urszuli Jaworskiej, badania pacjentów, konsultowaliśmy założenia modelu opieki z ekspertami rynku ochrony zdrowia, w tym z regulatorami tego systemu.

Opracowany drogą dialogu środowiskowego model ma być skoncentrowany na najważniejszych potrzebach chorego czyli na połączeniu szybkiej i sprawnej diagnostyki z dostępem do nowoczesnych terapii, rehabilitacji i innych świadczeń komplementarnych, a jednocześnie dostosowany do możliwości polskiego systemu ochrony zdrowia. Wg OECD czynnikami warunkującymi skuteczność przeciwdziałania chorobom nowotworowym są:

1.       Dostępność zasobów czyli kadry, aparatury i leków,

2.       Organizacja procesu leczenia,

3.       Strategiczne zarządzanie systemem zapobiegania i leczenia nowotworów (strategie narodowe i regionalne).

Zdaniem prof. Wiesława W. Jędrzejczaka – konsultanta krajowego w dziedzinie hematologii, bardzo ważna jest właściwa identyfikacja barier utrudniających wdrożenie modelu koordynowanego, który generalnie charakteryzuje się przechodzeniem z modelu szpitalnego na otwarty, ambulatoryjny model leczenia. Hematologia była pierwszą dziedziną w której zaczął się rozwój tzw. szpitali dziennych i tam przeniesiono bardzo dużą część zaawansowanej diagnostyki, chemioterapii oraz przetaczania składników krwi. Jednak w miarę postępu choroby, coraz bardziej zaawansowanego wieku pacjenta onkohematologicznego, powikłań towarzyszących leczeniu i wielochorobowości kontynuowanie opieki ambulatoryjnie i w oddziale dziennym przestaje być możliwe i chorzy ostatecznie wymagają hospitalizacji stacjonarnej. Hematologia to dziedzina w której identyfikuje się nie nadmiar, ale niedobór łóżek i gdzie zabezpieczenie szpitalne powinno się rozwijać z uwagi na epidemiologię i demografię. Wielkim problemem jest deficyt kadr, który z pewnością bardzo ograniczy dynamikę zmian, która musi mieć charakter stopniowy, ewolucyjny.

Prace są prowadzone z udziałem najważniejszych towarzystw naukowych w hematologii, w tym zwłaszcza Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków, Polskiej Grupy ds. Leczenia Białaczek u Dorosłych, Polskiej Grupy Szpiczakowej oraz grupy wybitnych lekarzy-hematologów, w tym prof. Wiesława W. Jędrzejczaka – konsultanta krajowego w dziedzinie hematologii, prof. Ewy Lech-Marańdy i prof. Krzysztofa Warzochy z Instytutu Hematologii i Transfuzjologii, prof. Jana Walewskiego i prof. Sebastiana Giebela z Centrum Onkologii - Instytutu im. Marii Curie-Skłodowskiej, prof. Iwony Hus prof. Anny Dmoszyńskiej i prof. Krzysztofa Giannopoulosa z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz prof. Tomasza Sachy z Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie..

Na kolejne etapy prac w projekcie składają się:

- modyfikacja wagi kryteriów metodologii OECD w odniesieniu do specyfiki leczenia onkohematologicznego, który charakteryzuje niemal całkowity monopol leczenia farmakologicznego przy niewielkim udziale chirurgii i radioterapii;

- opracowanie aktualnego postępowania terapeutycznego w nowotworach układu krwiotwórczego i chłonnego w Polsce;

- ankietowe badanie środowiska pacjentów, badanie ekspertów wg metodologii delfickiej;

- szerokie konsultacje i krytyczne recenzje wypracowanego modelu kompleksowej, koordynowanej opieki onkohematologicznej.

Instytut Zarządzania w Ochronie Zdrowia od 2011 r. prowadzi badania nakierowane na poszukiwanie optymalnych rozwiązań w obszarze polskiego systemu ochrony zdrowia. Szczególne miejsce w pracach IZWOZ zajmują badania w zakresie chorób nowotworowych, w tym leczenia nowotworów krwi w Polsce. Opracowany w 2015 r. we współpracy z Instytutem Hematologii i Transfuzjologii raport „Hematologia Onkologiczna – aspekty kliniczne, ekonomiczne i systemowe”, wskazywał na możliwości poprawy dostępności i jakości opieki w tym zakresie.

Pierwszej prezentacji modelu kompleksowej i koordynowanej opieki onkohematologicznej, opracowanej przez ekspertów Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego można spodziewać się  w marcu br.