2025-05-15
Pasiastość liści jęczmienia ozimego (Drechslera graminea, syn. Pyrenophora graminea) to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych atakujących jęczmień. Choroba ta może powodować znaczne straty w plonach, szczególnie jeśli nie zostanie wcześnie rozpoznana i skutecznie zwalczona.

W niniejszym artykule przedstawiamy charakterystykę tej choroby oraz skuteczne metody jej zwalczania, zarówno profilaktyczne, jak i chemiczne.

1. Charakterystyka choroby

Pasiastość liści to choroba o podłożu grzybowym, powodowana przez patogena z rodzaju Drechslera. Do infekcji najczęściej dochodzi w początkowych fazach rozwoju rośliny – grzyb przenoszony jest głównie poprzez zakażone nasiona, ale również może przetrwać w resztkach pożniwnych.

Objawy choroby:

• Pojawiają się podłużne, żółto-brązowe lub brunatne pasy na liściach, które z czasem zasychają.
• Zakażone rośliny często są osłabione, niskie i słabiej kłoszą.
• Porażenie może objąć nawet 70% roślin w łanie, co prowadzi do znacznego obniżenia plonów.

2. Strategia zwalczania choroby

1. Metody agrotechniczne
2. Stosowanie zdrowego materiału siewnego
   Najskuteczniejszym środkiem profilaktycznym jest wysiew kwalifikowanego, zdrowego materiału siewnego. Zakażone nasiona są głównym źródłem infekcji, dlatego ich eliminacja znacząco ogranicza ryzyko wystąpienia choroby.
3. Zaprawianie nasion
   Zaprawianie nasion fungicydami to podstawowa i bardzo skuteczna metoda ochrony. Do zapraw polecanych przeciwko Drechslera graminea należą m.in. środki zawierające:

• triazole (np. tebukonazol),
• prochloraz,
• sedaksan + fludioksonil (np. Flutrix 050 FS)

3. Płodozmian i niszczenie resztek pożniwnych
   Grzyb może przetrwać w resztkach roślinnych, dlatego należy unikać monokultur i wprowadzać zboża w zmianowanie co najmniej co 2-3 lata. Zabiegi agrotechniczne, takie jak głęboka orka, ograniczają potencjał infekcyjny na polu.
4. Monitoring i zabiegi interwencyjne

Chociaż pasiastość liści jest głównie chorobą siewek, przy silnym porażeniu może rozprzestrzenić się także w późniejszych fazach rozwoju. W takim przypadku konieczna może być interwencja fungicydowa wiosną, szczególnie w fazie krzewienia. Zabiegi te jednak nie są tak skuteczne jak wcześniejsze zaprawianie nasion.

3. Znaczenie odmian odpornych

Uprawa odmian jęczmienia wykazujących tolerancję lub odporność na pasiastość liści to kolejny ważny element strategii ochrony. Warto korzystać z danych COBORU oraz rekomendacji producentów nasion, by dobrać odmiany o wysokiej zdrowotności.

Podsumowanie

Skuteczna walka z pasiastością liści jęczmienia ozimego wymaga kompleksowego podejścia, z naciskiem na profilaktykę. Najważniejsze działania to stosowanie zdrowych nasion, zaprawianie materiału siewnego, przestrzeganie zasad płodozmianu i odpowiednia agrotechnika. Tylko takie zintegrowane działania pozwolą na utrzymanie zdrowych upraw jęczmienia i ograniczenie strat plonów. Dowiedz się więcej na temat nowoczesnych technologii ochrony roślin Innvigo!

Źródło zdjęć : adobe

Nadesłał: redakcja